Gadgetshowto
Minęły ponad cztery lata, odkąd Google uruchomił usługę przechowywania w chmurze Dysk Google i nie ma wątpliwości, że stała się jedną z najpopularniejszych usług przechowywania w chmurze na rynku (z ponad milionem płacących klientów).
Biorąc pod uwagę te liczby, należałoby założyć, że usługa byłaby dostępna dla użytkowników wszystkich głównych platform. Niestety tak nie jest. Chociaż oficjalni klienci byli dostępni dla systemów Windows, Android i OS X od pierwszego dnia, iOS i Chrome OS również wkrótce znalazły się na liście. Na liście brakuje jednak przede wszystkim Linuksa.
Firma z Mountain View w Kalifornii powiedziała w 2012 roku, że „zespół pracuje nad klientem synchronizacji dla Linuksa”. po którym w 2013 r. napisano „zespół pracuje nad klientem synchronizacji dla systemu Linux”, ale nigdy nie udostępnił dokładnych ram czasowych. Zrozumiałe jest, że użytkownicy Linuksa są nieszczęśliwi i sfrustrowani, a całe wątki Reddit poświęcone są dyskusji na temat apatii Google wobec nich.
Chociaż nadal nie wiemy, czy i kiedy pojawi się oficjalny klient Dysku Google dla systemu Linux, na szczęście istnieje wiele nieoficjalnych alternatyw, które mogą wykonać pracę za Ciebie. W tym artykule omówimy cztery z nich: Grive2, napęd, overGrive, i Zsynchronizowany.
Uwaga: Wszyscy klienci zostali przetestowani na Ubuntu 16.04, a wszystkie polecenia wymienione w artykule są specyficzne dla Ubuntu.
1. Grive2
Grive2 to rozwidlenie porzuconego już klienta Grive dla Dysku Google, który przestał działać po zamknięciu używanego przez niego interfejsu API listy dokumentów. Nowa iteracja, opracowana przez Vitaliya Filippova, wykorzystuje Google Drive REST API do komunikowania się z usługą przechowywania w chmurze giganta wyszukiwania. Zanim zaczniemy od instalacji i konfiguracji, warto wspomnieć, że Grive2 jest nadal w fazie beta, co oznacza, że brakuje niektórych funkcji, a narzędzie może czasami działać wadliwie.
Ściągnij i zainstaluj
Pierwszym krokiem jest pobranie najnowszego pakietu Grive2 z oficjalnej strony narzędzia GitHub. Po zakończeniu musisz zainstalować zależności narzędzia przed zbudowaniem samego narzędzia - oto polecenie, aby to zrobić:
sudo apt-get install git cmake build-essential libgcrypt11-dev libyajl-dev libboost-all-dev libcurl4-openssl-dev libexpat1-dev libcppunit-dev binutils-dev
Teraz wypakuj pobrany pakiet Grive2 (plik .zip) i wejdź do wyodrębnionego katalogu. Tutaj uruchom następujące polecenia, aby skompilować i zainstalować narzędzie:
mkdir build cd build cmake… make -j4 sudo make install
Ustawiać
Następnie utwórz katalog, w którym chcesz synchronizować dane z Dysku Google. Na przykład utworzyłem katalog z dubbingiem dysk Google w moim katalogu domowym. Po zakończeniu wejdź do nowo utworzonego katalogu i uruchom Grive2 za pomocą wiersza poleceń, po prostu wpisując następujące polecenie:
grive -a
Zauważ, że '-a' jest konieczne przy pierwszym uruchomieniu Grive2, ponieważ pomaga klientowi połączyć się z Twoim kontem Dysku Google. Jak widać na poniższym wyniku, musisz przejść do adresu URL, gdzie zostaniesz zapytany, czy zezwolić tej aplikacji na dostęp do Twojego konta Dysku Google. Po uzyskaniu pozwolenia wyświetlany jest kod, który należy wprowadzić w wierszu poleceń:
Otóż to. Zakładając, że wszystkie kroki wymienione do tej pory zostały pomyślnie wykonane, Grive2 rozpocznie lokalne pobieranie plików z Dysku Google. Pamiętaj, że będziesz musiał uruchamiać polecenie „grive” (sans „-a”) za każdym razem, gdy chcesz, aby nastąpiła synchronizacja - aby uzyskać pomoc, uruchom polecenie z flagą „-help”. Aby dowiedzieć się szczegółowo o funkcjach narzędzia, a także o jego ograniczeniach, przejdź tutaj.
2. overGrive
overGrive to oparty na graficznym interfejsie klient dla Dysku Google. Projekt rozpoczął się jako graficzny front-end dla nieistniejącego już klienta wiersza poleceń Grive, ale wkrótce przekształcił się w osobnego, pełnoprawnego klienta usługi przechowywania danych w chmurze Google. Niestety, overGrive nie jest ani open source, ani freeware - jest to zastrzeżone oprogramowanie, które przywraca 4,99 USD na konto Dysku Google. Zawiera jednak 14-dniowy bezpłatny okres próbny, abyś mógł ocenić, czy warto za niego zapłacić.
Ściągnij i zainstaluj
Pierwszym krokiem jest pobranie pakietu overGrive, co możesz zrobić z jego oficjalnej strony internetowej. W przypadku Ubuntu otrzymasz plik .deb, który możesz zainstalować za pomocą polecenia „dpkg”. Oto jak to zrobiłem w moim przypadku:
sudo dpkg -i overgrive_3.1.9_all.deb
W moim przypadku powyższe polecenie nie powiodło się początkowo z następującym wynikiem:
Czytanie list pakietów… Gotowe Budowanie drzewa zależności Odczytywanie informacji o stanie… Gotowe Możesz chcieć uruchomić 'apt-get -f install', aby poprawić te: Następujące pakiety mają niespełnione zależności: overgrive: Depends: python-pip, ale nie będzie być zainstalowane Zależy: python-gi, ale nie będzie instalowane Zależy: python-setuptools, ale nie będzie instalowane Zależy: libappindicator1, ale nie będzie instalowane Zależności E: Unmet. Wypróbuj „apt-get -f install” bez pakietów (lub określ rozwiązanie).
Tak więc, jak widać, były pewne niespełnione zależności, co naprawiłem, uruchamiając następujące polecenie:
apt-get -f install
I ponownie wykonałem polecenie „dpkg” - tym razem powiodło się i klient został zainstalowany. Aby uruchomić overGrive, przejdź do Dash:
Ustawiać
Gdy klient zostanie uruchomiony po raz pierwszy, będziesz musiał uruchomić konfigurację, która skutecznie połączy klienta z kontem Dysku Google.
Kliknij przycisk „OK” w oknie powyżej, a zobaczysz następujące okno:
Tutaj kliknij przycisk „Połącz konto”. Otworzy się strona internetowa, na której zostaniesz poproszony o autoryzację OneGrive dostępu do Twojego konta Dysku Google.
Po kliknięciu przycisku „Zezwól” zostanie wyświetlony kod, który należy wprowadzić w oknie klienta (niewyraźna część na poniższym obrazku):
Następnie naciśnij przycisk „Zatwierdź”.
O dziwo, w moim przypadku, po naciśnięciu przycisku „Zatwierdź”, okno OneGrive zniknęło, jakby oprogramowanie się zawiesiło. Czekałem około minuty, a potem ponownie otworzyłem overGrive przez Dash. Tym razem zostało mi pokazane okienko z informacją, że oneGrive aktualnie działa w okresie próbnym, który wygasa za 14 dni.
W przypadku wystąpienia takiej samej sytuacji należy nacisnąć przycisk „Kontynuuj”, ponieważ przycisk „Aktywuj” przeniesie Cię na oficjalną stronę klienta, prawdopodobnie w celu zakupu licencji.
Naciśnięcie przycisku „Kontynuuj” powoduje wyświetlenie okna, które pokazuje, że klient jest teraz połączony z Twoim kontem Dysku Google.
Kliknij przycisk „Rozpocznij synchronizację”, a okno klienta zniknie, a ikona OneGrive w zasobniku systemowym pojawi się w prawym górnym rogu ekranu. Zostanie również wyświetlone powiadomienie informujące, że funkcja „Automatyczna synchronizacja” jest WŁĄCZONA.
Kliknij ikonę klienta w zasobniku systemowym, a zobaczysz, że proces synchronizacji już się rozpoczął.
Możesz także przełączyć funkcję „automatycznej synchronizacji” z tego miejsca, a także otworzyć katalog lokalny (w którym synchronizowane są dane z Dysku Google) i odwiedzić interfejs internetowy Dysku Google.
Aby uzyskać więcej informacji o narzędziu, w tym o pełnym zestawie funkcji, które zapewnia, przejdź tutaj.
3. dysk
`` drive '' to klient Dysku Google z wiersza poleceń, który umożliwia przesyłanie i pobieranie rzeczy do / z usługi przechowywania w chmurze giganta wyszukiwania. Chociaż może się to wydawać, „dysk” w rzeczywistości nie jest kolejnym klientem Linuksa innej firmy na Dysku Google - został napisany przez pracownika Google Burcu Dogana, który pracuje dla zespołu platformy Dysku Google, a co więcej, Google posiada nawet prawa autorskie do narzędzie. Jednak od około roku Dogan był zajęty, więc projekt jest utrzymywany przez Emmanuela T Odeke (odeke-em).
Ściągnij i zainstaluj
Zanim przejdziesz dalej i zainstalujesz „dysk”, upewnij się, że masz w systemie zainstalowaną wersję 1.5.X lub wyższą kompilatora języka GO firmy Google. Aby pobrać i skonfigurować środowisko dla GO, zapoznaj się z instrukcjami tutaj.
Teraz możesz przystąpić do instalacji klienta `` dysku '' - oto polecenie:
idź get -u github.com/odeke-em/drive/cmd/drive
Po wykonaniu powyższego polecenia utwórz katalog, w którym chcesz, aby „dysk” zsynchronizował dane z Dysku Google. Na przykład w moim przypadku utworzyłem katalog o nazwie „gdrive” w moim katalogu domowym:
mkdir ~ / gdrive
A następnie uruchom następujące polecenie:
$ drive init ~ / gdrive
Jak zwykle, najpierw będziesz musiał połączyć klienta z kontem Dysku Google, więc po uruchomieniu powyższego polecenia poprosi Cię o autoryzację:
Przejdź do linku wyświetlanego na ekranie terminala, upoważnij klienta do połączenia się z Twoim kontem (upewnij się, że jesteś już zalogowany na swoim Dysku Google), a na koniec skopiuj otrzymany kod i wklej go w terminalu.
Teraz możesz wykonać `` ściąganie dysku '', aby pobrać dane z konta Dysku Google na komputer lokalny i `` wypchnąć dysk '', aby zrobić odwrotnie. Oto przykład pull:
$ drive pull Advanced-GDB-tips Rozwiązywanie… + / Advanced-GDB-tips Licznik dodawania 1 źródło: 13.39KB Kontynuować wprowadzanie zmian? [T / n]: Y 13715/13715 [========================================= ==================================================== =======================] 100,00% 2s
Z oficjalnej dokumentacji klienta „polecenie ściągania pobiera dane, które nie istnieją lokalnie, ale znajdują się zdalnie na dysku Google i może usuwać dane lokalne, których nie ma na Dysku Google. Uruchom go bez żadnych argumentów, aby pobrać wszystkie pliki z bieżącej ścieżki ”.
A oto przykład wypychania:
$ drive push test.txt Rozwiązywanie… + /test.txt Liczba dodawania 1 Kontynuować wprowadzanie zmian? [T / n]: y
Oto, co mówi dokumentacja o wypychaniu: „Polecenie push przesyła dane na Dysk Google w celu odbicia lustrzanego danych przechowywanych lokalnie. Podobnie jak pull, możesz go uruchomić bez żadnych argumentów, aby wypchnąć wszystkie pliki z bieżącej ścieżki, lub możesz przekazać jedną lub więcej ścieżek, aby wypchnąć określone pliki lub katalogi. ”
Jeśli zastanawiasz się, dlaczego „dysk” jest zgodny z modelem push-pull, a nie synchronizacją w tle, oto, co ma do powiedzenia na ten temat oficjalna dokumentacja narzędzia. Aby uzyskać więcej informacji na temat „jazdy”, przejdź tutaj.
4. Insync
Insync to oparty na GUI, bogaty w funkcje klient Dysku Google, który działa na kilku platformach, w tym na Linuksie. Jednak podobnie jak OverGrive, Insync jest również oprogramowaniem prawnie zastrzeżonym - kosztuje 25 dolarów. Pobierana kwota może być jednorazowa lub roczna, w zależności od tego, czy jesteś użytkownikiem końcowym, profesjonalistą czy organizacją. Na szczęście Insync zapewnia 15-dniową bezpłatną ścieżkę, więc możesz ją przetestować, zanim zdecydujesz, czy wydać na nią swoje pieniądze.
Ściągnij i zainstaluj
Aby pobrać Insyc na swój system, pobierz pakiet / instalator dla swojego systemu z oficjalnej strony narzędzia. W przypadku Ubuntu zostanie pobrany plik .deb, który można łatwo zainstalować za pomocą polecenia „dpkg”. Oto polecenie w moim przypadku:
sudo dpkg -i insync_1.3.6.36076-trusty_i386.deb
Po zakończeniu zobaczysz powiadomienie podobne do następującego:
Naciśnij przycisk „Start Insyc” w oknie powyżej, a zobaczysz ikonę „i” (patrz obrazek poniżej) w zasobniku systemowym:
Ustawiać
Kliknij ikonę Insync w zasobniku systemowym, a następnie kliknij opcję `` Otwórz okno aplikacji '', aby uruchomić interfejs użytkownika:
Tak więc, podobnie jak w przypadku każdego innego klienta, również tutaj pierwszym krokiem jest połączenie klienta z kontem Dysku Google. Kliknij przycisk „DODAJ KONTO GOOGLE” w interfejsie użytkownika. Otworzy się strona internetowa z prośbą o zezwolenie klientowi na dostęp do Twojego konta.
Po autoryzacji klient zainstalowany na Twoim komputerze poprosi Cię o podanie katalogu, w którym chcesz zsynchronizować dane z Dysku Google:
Po zakończeniu tej konfiguracji naciśnij przycisk „Zakończ”.
Teraz, kiedy otworzysz interfejs klienta, zobaczysz pliki i foldery przechowywane na połączonym koncie Dysku Google, a także opcje szczegółowo opisujące, jak skonfigurowałeś Insyc do ich obsługi.
Szara kolumna po lewej stronie zawiera różne opcje konfiguracji, które są dostępne dla użytkownika. Na przykład Selective Sync pozwala wybrać pliki, które klient ma synchronizować; Lista ignorowanych pozwala określić pliki / foldery, których nie chcesz przesyłać / pobierać; Konwertuj pozwala określić, czy chcesz konwertować rzeczy zapisane na Twoim Dysku Google do innego formatu, takiego jak Microsoft Office lub OpenDocument; a statystyki przedstawiają wykres pokazujący, ile miejsca na Dysku Google zostało wykorzystane.
Aby uzyskać więcej informacji na temat klienta, przejdź do tego łącza na oficjalnej stronie Insync. Jeśli zainstalowałeś narzędzie i masz jakieś wątpliwości / pytania, przejdź na oficjalną stronę pomocy.
ZOBACZ TAKŻE: 10 najlepszych aplikacji dla odtwarzaczy muzyki dla systemu Linux
Wniosek
Wszyscy omawiani tutaj klienci Dysku Google mają swoje mocne i słabe strony, więc niesprawiedliwe byłoby stwierdzenie, który z nich jest najlepszy. Wszystko zależy od Twoich wymagań - na przykład od tego, czy potrzebujesz klienta opartego na graficznym interfejsie użytkownika, czy chcesz za niego zapłacić, jakiego rodzaju zestawu funkcji potrzebujesz i nie tylko.
Pamiętaj również, że lista, którą tutaj omówiliśmy, nie jest wyczerpująca - dostępne są również inne alternatywy innych firm, takie jak Rclone. Możesz więc przyjrzeć się im również, jeśli wszystkie powyższe nie zrobią na Tobie wrażenia.
